เรารักในหลวง

จากบทสัมภาษณ์ของอี๊ แทนคุณที่ได้รับมาทาง FWS mail ที่ได้ฟังจากปากของอาจารย์ปราโมทย์ถึงพระราชดำรัสของพ่อหลวงเราว่า

ในหลวงทรงรู้ว่ามีคนไม่อยากให้มีสถาบันกษัตริย์ และท่านทรงบอกคนทำงานของท่านว่า ขอให้บอกเรานะ อยากให้เราปรับตัวอะไรบ้าง หรือ อีกนัยนึงก็คือว่าให้โอกาสเราที่จะปรับตัวด้วย

อาจารย์ปราโมทย์ยังกล่าวอีกว่า ฟังแล้วรู้สึกว่าท่านโดดเดี่ยว ถ้าประชาชนไม่ปกป้องท่าน ท่านก็ไม่มีอำนาจอันใดที่จะไปบังคับให้ประชาชนรักหรือภักดีแต่ในทางกลับกันพระองค์ทรงพยายามปรับตัวเพื่อประชาชนและทำทุกอย่างเพื่อประชาชน

ครั้งแรกที่ได้อ่านบทสัมภาษณ์นี้ .... รู้สึกอึ้งว่าพระองค์พระชนมมายุขนาดนี้แล้วยังทรงงานเพื่อประชาชนอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย และทำไมยังมีคนที่ไม่รักและไม่ต้องการท่านอยู่ในแผ่นดินของท่าน ประชาชนที่พระองค์ทรงรักและทำประโยชน์เพื่อทุกคนมาตลอดชีวิต

ตอนเด็ก ... พ่อเล่าว่า เคยถามพ่อว่า นั่นใครทำไมเห็นในทีวีบ่อยๆ ทำไมต้องรักและเคารพกันขนาดนั้น พ่อตอบว่าพระองค์คือกษัตริย์ คือพ่อหลวง คือบุคคลที่ประชาชนทุกคนเคารพรักโดยไม่ต้องบีบบังคับให้ทำ รักเหมือนที่นู๋รักพ่อรักแม่โดยไม่หวังอะไรตอบแทนไง

โตมา ... จนวัยทำงาน จนวันที่เฉลิมฉลองการครองราษฎร์ เพื่อนๆ ที่ทำงานนัดรวมตัวกันใส่เสื้อเหลืองไปที่ลานพระรูปทรงม้า แต่ก็ไม่ได้ไปกะเค้าเพราะประมาณตัวเองได้ว่าคงไม่ไหว ได้แต่ดูทีวีอยู่ที่ทำงานนั่นแหละ จำได้ว่านั่งร้องไห้ น้ำหูน้ำตาไหลอยู่คนเดียว

และที่สำคัญทุกวันนี้ที่ยอมมารับราชการก็เพราะพระองค์อีกนั่นแหละ เพราะต้องการเป็นข้าของพระองค์ ((ไม่ใช่ขี้ข้าของใคร ... ไม่ได้ว่าใครนะคะ แต่เจอคนประเภทมองข้าราชการเป็นขี้ข้าของประชาชนบางคนอ่ะค่ะ))

บางครั้ง ... เวลาดูทีวี เวลาอยู่ในโรงหนังแค่เห็นพระองค์ก็น้ำตาซึมแล้ว บางครั้งอีกนั้นแหละที่เคยนึกถามตัวเองว่า ถ้าการทดแทนชีวิตด้วยชีวิตทำได้ แลกกันได้ จะขอมอบเวลาและชีวิตที่เหลือให้พระองค์ เพราะพระองค์ทรงทำประโยชน์แด่ปวงชนชาวไทยอย่างแท้จริง

ยังจำกันได้ไหมที่พระองค์ทรงป่วยครั้งก่อน วันที่บ้านเมืองเรายังไม่มีสี หลายๆคน เป็นห่วงพระองค์ ไปนั่งเฝ้า นั่งรอ สวดมนต์ ภาวนาให้พระองค์หายป่วย ให้พระองค์แข็งแรง พวกเรารวมใจกันเป็นหนึ่งเดียว

แต่ทำไมวันนี้ ... เราถึงแตกแยก เราถึงไม่รวมใจทำเพื่อพ่อกันบ้าง ทำให้พ่อสบายใจ ทำให้พ่อเห็นว่าเรารักสามัคคี ทำเพื่อประโยชน์ของบ้านเมือง มิใช่ทำลายกันจนเศรษฐกิจตกต่ำ ขนาดนี้ กว่าจะสร้างกันมาได้ กี่สิบ กี่ร้อยปี แต่การทำลายมันเพียงวินาทีเดียวเท่านั้น

สิ่งที่ทำกัน ... มันเลวร้ายยิ่งกว่าปีที่สึนามิเข้าถล่มบ้านเราอีก เพราะวันนั้นทุกคนมีน้ำใจ เห็นใจ และสามัคคีกัน ช่วยเหลือกัน ไม่แบ่งแยก

เห้อ!!!! ที่เขียนนี่ไม่ได้เข้าข้างหรือไม่ชอบฝ่ายใดนะคะ มันรู้สึกหลายครั้งแล้วและความรู้สึกที่สำคัญที่สุดคือ "รักในหลวง" มากๆค่ะ ไม่อยากทำให้ท่านไม่สบายใจ

เราเป็นคนไทย เราถูกหล่อหลอมมาด้วยสถาบัน เรามีองค์พระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข ทรงเป็นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจ เราอยู่ภายใต้ระบอบประชาธิปไตยมานานแสนนาน เราพัฒนาประเทศมาได้ทุกวันนี้ก็เพราะพระองค์ทีทรงคิดริเริ่มสิ่งต่างๆ มาให้เรา

และเราจะทำลายกันเอง ทำลายประเทศชาติ ฆ่าฟันกันไปเพื่ออะไร ยังไงคนไทยก็เลือดเดียวกัน แม้จะคนละตระกูล คนละฐานันดร หากมองย้อนไปยังไงก็พี่น้องกัน

ps.หากใช้ภาษาผิดก็กราบขอโทษมา ณ ทีนี้ด้วยนะคะ
ps2.ไม่ได้เจาะจงว่าใคร หรือลบหลู่นะคะ แต่เขียนมาจากใจจริง
ps3.รักพระองค์มากค่ะ