จากข้อความเมื่อวานที่ได้รับจากพี่ ที่ไม่รู้ว่าพี่คิดอะไรถึงได้ส่งมาแบบนั้น และจากข้อความที่ได้ส่งกลับไป ก็ไม่รู้อีกน่ะแหละว่าพี่เข้าใจได้มากน้อยแค่ไหน
รู้แต่ว่า....ตอนที่พี่โทรมาหาตอนกลางคืน ไม่กล้าที่จะถามออกไปหรอกว่าคืออะไร พี่เองนั่นแหละกลับเป็นคนถามและขอเคียร์ให้เข้าใจว่ามันคืออะไร หมายความว่าอย่างไร
ก็เลยย้อนถามพี่ไปว่าแล้วความหมายของสิ่งที่ส่งมาคืออะไร ตอนที่ส่งมาคิดอะไรอยู่ พี่ตอบได้แค่ว่ามันก็ตรงตามประโยค ก็เลยตอบไปว่าก้ไม่เข้าใจนี่น่า พี่เลยบอกว่าเข้าใจแค่เพียงว่า "บางครั้งคิด ... แต่พูดไม่ได้" ซึ่งฟังแล้วก็เข้าใจยิ้มออก เพราะมันเป็นความหมายที่รู้กันเพียงสองคน
และพี่ก็ถามย้ำอีกว่าแล้วความหมายของเราล่ะคืออะไร เลยตอบไปบ้างว่าก็ตามนั้นแหละ ตรงๆ เลย ไม่ต้องคิดอะไรมาก พี่ก็ยังอยากให้พูด เลยบอกไปว่ากลับมามะไหร่ค่อยคุยเรื่องนี้กันดีกว่านะ
พี่ก็แอบขำ พี่บอกว่าเสียงเราตอนนั้นดูซีเรียสมากๆเลย แต่เอาเป็นว่ามันเป็นอะไรที่เรารู้กันสองคนละกันเนอะ ^^
จากที่เครียด สมองตึงๆ นอนไม่หลับเลยนอนหลับฝันดีเลยทีนี่
เช้ามายังมีข้อความหวานๆ ส่งมาให้นั่งยิ้มได้ทั้งวันอีก ดีใจจัง
ps.เรื่องของพี่กะเรามันมีรายละเอียดเยอะมาก ไม่ใช่เพราะรู้สึกดีดีกะพี่เค้าแล้วตาบอดนะคะ แต่มันเป็นอะไรที่รู้ว่า ..... พี่แคร์เรา และอยากให้เรายืนตรงนี้ ^^
ขอบคุณทุกความคิดเห็นนะคะ
0 ข้อความส่งข่าวถึงกัน:
แสดงความคิดเห็น
^^