2552/09/04
THANK
เมื่อวาน .... เป็นอีกครั้งที่ได้รับการทักทายจากเพื่อน ((เหมาเป็นเพื่อนไปละ)) ที่ตามบล็อคมาตั้งแต่สมัยเลสล่า ชื่อคุณน้ำ ซึ่งก่อนหน้านี้ไม่นานประมาณอาทิตย์กว่าๆ ก็ได้รู้จักกับพี่ฝนไปหนึ่งคนละ บล็อคหน้านี้เลยมอบให้พี่ฝนกับคุณน้ำ แทนคำขอบคุณที่ติดตามชีวิตของแนทมาโดยตลอด ดีใจๆ ไม่เคยคิดว่าจะมีใครตามอ่านเรื่องราวที่แสนจะเรื่อยเปื่อย ไม่มีสาระของแนทแบบนี้ พี่ฝน ... จำแนทได้เพราะอดีตของแนททำเค้าเจ็บไว้มาก ด้วยการแนะนำแฟนของพี่เค้าให้เพื่อนรุ่นพี่ของตัวเอง ((ซึ่งแนทไม่เคยได้รับรู้เรื่องตรงนี้)) แต่พี่เค้าก็น่ารักยังคุยกับแนทเหมือนเดิม โดยแยกคนสองคนออกจากกันอย่างเด็ดขาด แต่ไม่ชอบอย่างเดียวกับคำทักทาย แนทแฟน....... ก็รู้ว่าเหมือนเป็นคำติดปากเป็นโลโก้ของบล็อคแนทในอดีตไปแล้ว จำได้วันนั้น ... พอย้นอดีตกันเสร็จ แนทถามพี่เค้าตรงๆ เลยว่าจะยังคุยกะแนทต่อหรือเปล่าเพราะแนทเคยเป็นแฟนของคนๆนั้น พี่เค้าก็บอกว่าไม่เกี่ยวกันนี่น่า ยังไงแนทก็ขอขอบคุณนะคะ สำหรับคุณน้ำ .... พึ่งได้รู้จักเมื่อวานนี้ ขอบคุณสำหรับความห่วงใยนะคะ ทั้งในเรื่องชีวิตและเรื่องสุขภาพนะคะ แนทไม่อ่อนแอจริงๆคร๊า ขอยืนยันเลย และขอบคุณที่ติดตามอ่านมาโดยตลอดตั้งแต่เลสล่า มาที่นี่ในบล็อคหน้าเก่ามาจนหน้าปัจจุบัน ยังไงติดตามไปเรื่อยๆนะคะ เจอกัน ทักกันด้วยน๊า ^^ จริงๆไม่มีอะไรมาก เป็นเพียงความประทับใจส่วนตัว เพราะแนทไม่เคยคิดว่าจะมีคนตามอ่านบล็อคของแนทและจำเรื่องราวต่างๆนาๆ ได้ ก็เลยทำให้รู้ว่าคนที่รัก หวังดี และห่วงใยเราเนี่ยะ อยู่ข้างๆตัวเราเองนี่ละ ถ้าเราเปิดใจและเปิดตามองดูรอบๆตัวเอง ถ้าเป็นแบบนี้จะไม่มีวันที่เหงาแน่นอน
2 ข้อความส่งข่าวถึงกัน:
ตอนนี้น้องแนทมีมิตรภาพดีๆ เข้ามาเต็มเลยนะคะ
อย่างที่เขียนจริงๆ "คนที่รัก หวังดี และห่วงใยเราเนี่ยะ อยู่ข้างๆตัวเราเองนี่ละ ถ้าเราเปิดใจและเปิดตามองดูรอบๆตัวเอง ถ้าเป็นแบบนี้จะไม่มีวันที่เหงาแน่นอน"
อย่างนี้ก็ได้ คนอ่านเพิ่มมาอีก 1
^^
แสดงความคิดเห็น
^^