ยอมรับ ... ว่ามีหลายครั้งในเวลาที่ว่าง นั่งนึกมองย้อนกลับไปว่าเพราะอะไร ทำไมกับคนนั้นถึงต้องเลิกกัน จนวันนี้ก็ยังหาคำตอบไม่ได้ หากก่อนหน้าเคยมีความขัดแย้งหรือทะเลาะเบาะแว้ง ก็คงมีเหตุบ้าง แต่นี่ เหมือนสึนามิ ที่นาทีก่อนยังดีดี แต่พอนาทีถัดมากลับล่มสลายลงไป คิด ... ถึงแค่เหตุ เพราะมั่นใจว่าในรักครั้งนั้นดีพอและดีเกินพอซะอีกต่างหาก แต่ไม่เคยคิดถึงตัวคนเลยนะ เฉยๆ เฉยมาก และนานละที่ไม่ได้คิดในเรื่องนี้ วันนี้ ... อบจ ลำพูนมาดูงาน รู้ล่วงหน้ามาสองเดือนละ และก็ลืมไปจนเจ้านายมาย้ำเมื่อวันก่อน ส่วนงานวันนี้ก็ผ่านไปด้วยดี แต่ด้วยหน่วยงานที่เกี่ยวข้องกับเค้าทำให้หลายคนที่รับรู้เรื่องราวก็ถามถึงขึ้นมา เพื่อน : เค้ามาไหม
แนท : ไม่หรอก แค่ต้นสังกัดเดียวกัน
เพื่อน : แล้วถ้าเกิดรอบหน้ามา
แนท : มาก็มาไม่เห็นเป็นไร แนทเก่งเรื่องทำให้คนเป็นสูญญากาศ
เพื่อน : ถามจริง เลิกกันเพราะ??
แนท : เหตุเหรอ เพราะแนทดีเกินไปมั๊งพี่ ชอบคนเลวก็ไม่บอกแต่แรก
น้องที่สนิทกัน (ที่รู้เรื่องราวทั้งหมด) : พี่แนทไม่ได้ดีเกินไปหรอก แต่มันเลวต่างหาก
แนท : เออว่ะ น่าจะใช่
เพื่อน : !$2@@@$$@!@% (ทำหน้า งง ๆ) น้องคนนั้นบอกว่าคนถ้าไม่เลว ไม่น่าจะคิดและทำได้ขนาดนี้หรอกพี่ ไม่เห็นเหรอพอเลิกกะเค้าไปพี่แนทเนื้อหอมจะตายไป ((เนื้อหอมกะผู้ชายไม่ไหวอ่ะคะน้อง)) แต่วันนี้ก็ผ่านไปละ เรื่องราวที่จะเกี่ยวข้องกับคนนั้นคงแว๊บเข้ามาอีกรอบก็พฤหัสหน้า (จะมาเป็นรอบที่สอง) ก็แปลกนะทำไมไม่เคยคิดถึงหรืออาลัยอาวรณ์ถึงเค้าเลย แปลกๆ จริงๆ
1 ข้อความส่งข่าวถึงกัน:
คุณน้องคนนั้นพูดแรงจัง...แต่ได้ใจเลย^^
แสดงความคิดเห็น
^^