^^ ส่งยิ้ม

วันนี้แวะมาส่งยิ้มก่อนค่ะ มีเรื่องอัพมากมาย แต่ไม่รู้จะเริ่มยังไงดี วันหยุดที่ผ่านมา 5 วัน มันช่างน้อยนิด ทำอะไรไม่ได้เลยอ่ะ ไม่ใช่สิ ต้องบอกว่ายังทำได้ไม่ครบทุกอย่างมากกว่า เรื่องบางเรื่องถ้าตัดความขี้เกียจออกไปก็ทำเสร็จไปเพียบละ หยุดหนนี้ได้แต่ท่องไว้ว่า ขยันๆๆๆ เลยเสร็จไปหลายเรื่องพอดูเลย

อีกอย่าง ... แวะมาขอบคุณเพื่อนๆ ทุกๆ คนในความเป็นห่วงเป็นใยด้วยนะคะ แนทขอยืนยัน นั่งยัน นอนยัน ตีลังกายันเลยว่า หายเศร้าโศกเสียใจแล้วจริงๆ ในช่วงเวลาที่ไม่นานนี่ละ มันน้อยไปเหรอคะ กับการที่คนๆนึงที่ถูกทิ้งจะต้องจมอยู่กับมัน

ถ้าเพื่อนๆ หลายคนเคยอ่านไดฯ แนทมาตั้งแต่ต้น น่าจะได้เคยเห็นหน้าหนึ่งที่แนทเขียนไว้ว่า "ความรักของแนทคือความเห็นแก่ตัว ถ้าคนที่เรารักเค้าไม่รักเรา ก็จะไม่รักเค้าหรอก หรือถ้าวันใดที่เค้าหมดรักในตัวเรา นั่นก็คือจะหมดรักในตัวเค้าเช่นกัน" เพราะอะไรเหรอคะ เพราะในอดีตแนทเคยเจอความรักที่ทำให้แนทเจ็บเจียนตาย เจ็บจนจำ แต่ไม่เข็ดกับความรักนะ เพียงแค่มันสอนให้รู้จักวิธีจัดการกับตัวเองไม่ให้เสียใจกับความรักมากกเกินไปเท่านั้นเอง

และทำไม .. ถึงไม่ให้ถามถึงสาเหตุของการที่เลิกลากัน ก็เพราะมันจบไปแล้วพูดถึงไปก็ไม่ได้มีอะไรดีขึ้นมา มีแต่จะเกลียดกันมากขึ้นป่าวๆ ถ้ามีการพูดกันต่อๆ ไป จนไปถึงหูเค้า และทางเค้าพูดมาจนถึงหูเรา ก็คงจะไม่มีอะไรดีขึ้น เอาเป็นว่าสิ่งที่เค้าทำมันทำลายความไว้ใจ เชื่อใจ ทั้งหมดไปแล้วนั่นเอง ที่สำคัญ พูดออกไปมันไม่ได้พูดถึงสาเหตุของการเลิกลาหรอก มันจะเหมือนเป็นการประจานความโง่ของตัวเองมากกว่า

สำหรับเรื่องคนๆนั้นขอให้จบไป จากนี้คืออนาคตที่ตัวแนทเองได้เลือกแล้ว และตั้งใจที่จะทำเพื่อนคนที่แนทรัก คือคุณพ่อและคุณแม่

ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจนะคะ ^^ บอกได้เลยว่า ไม่ได้ทำใจ แต่ตัดได้แล้วจริง ไม่มีการแอบน้ำตาหมดแหมะแน่นอน และยอมรับว่ามีบางวูบที่แอบคิดว่า เราผิดอะไร ทำไมเค้าถึงทำแบบนี้กับเรา กับ ถ้ารู้เรื่องบางเรื่องก่อนหน้านี้ อย่าหวังจะได้อยู่สบายๆ แบบนี้เลย ให้ลำบากซะให้เข็ด

และที่ไม่มีเลยก็คือ ... อารมณ์คิดถึง โหยหา หรือ อยากโทรไป มะมี๊ มะมี ไม่มีการกลัวความมืด แพ้กลางคืน ไม่มี๊ ไม่มี ถึงเวลานอนหลับสบ๊ายสบายเลยนะนี่

หรือจริงๆแล้ว เราโหยหา ชีวิตแบบนี้มาตลอดสองปีกว่าๆ หว่า 55555