^^ โดดดดดดดดดดดดดดด งานอีกแล้วคร๊า ไม่ได้ไปทำงาน เพราะสองสามวันที่ผ่านมาเหนื่อยมากกก แถมมะคืนนอนปวดขาทั้งคืนทำเอานอนไม่หลับต้องพึ่งยานอนหลับไปนิดนึง ทีนี่หลับสบายยันเช้า ตื่นมาเวลาเดิม ลุกมาเปิดไฟ มองเท้าทั้งสองข้าง ลองเดินขึ้นลงบันไดอยู่สองรอบ เหมือนคนขาเดี้ยงเลยอ่ะ ตัดสินใจเดินไปบอกพี่สาวว่าไม่ไปทำงานนะ บอกพ่อกะแม่ด้วย เสร็จแล้วกลับไปนอนต่อ ตื่นมาอีกทีเจ็ดโมงครึ่ง ตายแล้วววววววววววววว ยังไม่ได้โทรบอกคุณเลย แถมสายป่านนี้ละด้วย โทรหาคุณ คุณรับสายก็ถามว่าทำไมโทรมาป่านนี้คะ ก็ ก็ เค้าไมได้ไปทำงานเค้าปวดขาอะ คุณเลยบอกให้ไปหาหมอซะ ยังไงก็อยู่บ้านแล้วอย่าพักอย่างเดียวไม่หายแน่นอน ตอนแรกว่าจะงอแงไม่ไป เพราะมีความรู้สึกว่ามันแค่ล้าๆ ไม่ไปก็น่าจะดีขึ้นอยู่ แถมเดือนนี้ไปหาหมอบ่อยมาก หมดเงินไปเยอะเลย ช็อตจนหมดตัวแล้ว นอนกลิ้งไปมาก นึกได้ว่าเงินเดือนออกแล้วนี่น่าไปก็ได้ ไปถึง รพ หมอบอกว่าน่าจะแค่กล้ามเนื้ออีกเสบเพิ่ม เพราะของเดิมมันอักเสบอยู่แล้วต้องพักขา เท้า ไม่ใช้งานมาก จะทำงั้นได้ไงอะ งานต้องทำนี่น่า เดินมันเข้าไป สองวันสามวัน เอาให้มันขาลากไปข้างนึง จบด้วยโดนฉีดยาแก้ปวดมา 1 เข็ม จะได้เลิกบ่นกะได้ยาคลายกล้ามเนื้อ แก้อักเสบกล้ามเนื้อ และลดบวกมาอีกชุดนึง ทานมันเข้าไป ทานมันเข้าไป ร่างกายตอนนี้มีแต่ยาท้างน้านนนนนนนนนนนนนนน เที่ยงโทรไปอ้อนคุณ .... คุณน่ารักอะ อยากกอดขึ้นมาทันที คุณบอกว่าที่ให้ไปหาหมอเพราะรู้ว่าถ้าพักเองเดี๋ยวก็เป็นขึ้นมาอีก ไปหาหมอให้หมอดูให้มีภูมิขึ้นมาหน่อย ได้มีแรงทำมาหากิน คุยกันไปมา คุณก็ว่าแนทเฉยเลย
คุณ"คุณอ่ะขี้เหวี่ยง"
แนท"พอกันนั่นแหละ"
คุณ"ใช่ เหวี่ยงใส่กันเอง เหวี่ยงกันไปเหวี่ยงกันมา"
แนท"บ้าเหรอ"
คุณ "หัวเราะชอบใจ"
คุยได้สักพักคุณก็ขอตัวไปทำงาน แนทเลยมานอนหลับเก็บแรงไว้คุยกะคุณตอนขับรถกลับบ้าน เพราะมะเช้าคุณบอกขับรถมาแทบมะไหว หลับในต้องให้พี่สาวขับแทน วันนี้ก็เหนื่อยอีก กว่าจะได้เลิกงานอีก ยังไงก็ต้องอยู่เป็นเพื่อนคอยเจื้อยแจ้วข้างหูจนกว่าจะถึงบ้าน ช่วงนี้คุณงานเยอะ เป็นห่วงคุณจังก็คุณน่ะขี้โรคไม่แพ้แนทเลย แต่อึดมากมาย เป็นห่วง เดี๋ยวพอร่างกายไม่ไหวแล้วมันจะทรุดเอา เค้าช่วยได้เพียงแค่ให้กำลังใจอยู่ข้างๆ แบบนี้ ไม่ว่ากันนะคะ
0 ข้อความส่งข่าวถึงกัน:
แสดงความคิดเห็น
^^